بررسی دوام آرماتور در بتن های خودتراکم

خوردگی آرماتور یکی از مشکلات جدی در سازه های بتن آرمه به شمار می رود. سالیانه خسارت های فراوانی ناشی از خوردگی آرماتور به جوامع تحمیل می شود، مهمترین عامل در پیشگیری از خوردگی، کاهش نفوذ یون های مهاجم می باشد. بنابراین محققین همواره به دنبال کاهش نفوذپذیری بتن بوده اند. مهمترین عامل در کاهش نفوذپذیری عمل آوری مناسب بتن می باشد. به طور کلی عمل آوری بتن نقش کلیدی در هیدراتاسیون خمیر سیمان در بتن خواهد داشت. با توجه به این مطلب واضح است که چگونگی عمل آوری پس از عملیات بتن ریزی بر تمام ویژگی های مکانیکی و دوام بتن تأثیرگذار خواهد بود. یکی از رایج ترین مسائل پس از بتن ریزی، خود جمع شدگی بتن در اثر کاهش آب خمیر سیمان می-باشد که این پدیده باعث ترک خوردگی و افزایش نفوذپذیری بتن می گردد که در نهایت منجر به کاهش دوام بتن و خوردگی آرماتورها می شود. نظر به این که در عمل آوری خارجی، آب تنها تا عمق محدودی می تواند در بتن نفوذ کند، نمی تواند در رفع مشکل خود جمع شدگی بتن تأثیر چندانی داشته باشد. بنابراین تأمین رطوبت مورد نیاز خمیر سیمان در حین هیدراتاسیون از طریق عمل آوری داخلی می-تواند این مشکل را برطرف سازد. اهمیت این روش به خصوص در بتن های خودتراکم که در مقایسه با بتن های معمولی خود جمع شدگی بیشتری دارند، نمود بیشتری پیدا می کند. در این تحقیق به بررسی آثار عمل آوری داخلی با استفاده از سبکدانه های لیکا در بتن خود تراکم پرداخته شده است. در این راستا تأثیر عمل آوری داخلی بر مشخصات مکانیکی بتن، خود جمع شدگی، نفوذپذیری و خوردگی آرماتور مورد ارزیابی قرار گرفته است. در نهایت بر اساس نتایج به دست آمده از آزمایش ها مشاهده گردید که عمل آوری داخلی در بتن خود تراکم به کمک سبکدانه های لیکا می تواند منجر به کاهش و در برخی موارد حذف کامل خود جمع شدگی شود و با جلوگیری از ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی منجر به افزایش دوام بتن شود. همچنین عمل آوری داخلی از طریق بهبود هیدراتاسیون خمیر سیمان در برخی موارد باعث بهبود مشخصات مکانیکی شده و با کاهش نفوذپذیری، مقاومت الکتریکی و در نتیجه مقاومت بتن در برابر خوردگی آرماتور را افزایش می دهد.